پژوهشگران جوان ایرانی برای نخستین بار در جهان موفق به ابداع روش کمهزینه جدیدی برای تولید سوخت از زبالههای پلاستیکی شدند.
پژوهشگران جوان ایرانی برای نخستین بار در جهان موفق به ابداع روش کمهزینه جدیدی برای تولید سوخت از زبالههای پلاستیکی شدند.
به گزارش بخش خبر شبکه فن آوری اطلاعات ایران، به نقل از ایسنا، مجتبی شمسزاده، از مجریان طرح تولید سوخت از زبالههای پلاستیکی اظهار داشت: «در این طرح که با رویکرد جدیدی به تبدیل زبالههای پلاستیکی به مواد با ارزش نگریسته شده، به منظور تبدیل مواد زائد پلاستیکی به گازها و مایعات سوختنی از واپاشی حرارتی در فشار پایین استفاده شده که نسبت به طرحهای خارجی از هزینه کمتری برخوردار است. »
وی درباره نحوه انجام این طرح گفت: «روش استفاده شده بدین صورت است که پیوندهای شیمیایی مواد اولیه (زبالههای پلاستیکی) به وسیله حرارت بسیار زیاد وارد شده، شکسته شده و سپس از طریق برخورد با کاتالیستهای موجود پیوندهای جدیدی به آنها ایجاد میشود. محصول این واکنشها، مخلوطی از گازهای اتان، متان، پروپان و بوتان و ترکیب جامدی نظیر مازوت است که به عنوان سوخت در کارخانهها و واحدهای صنعتی قابل استفاده است. »
برگزیده ششمین جشنواره جوان خوارزمی درباره سیستم مورد نیاز جهت استفاده از این روش گفت: «این طرح شامل یک راکتور شیمیایی است که براساس واکنشهای کاتالیستی انجام شده از قسمتهای مختلف نظیر کاراکترها، هیترها و کاتالیستها تشکیل شده است. »
در قسمت کاراکترها که شامل دو کاراکتر جمعآوری بالا و کاراکتر جمعآوری پایین است مواد با توجه به وزن و نسبتی که دارند جمعآوری میشوند. هیتر نیز حرارت لازم برای واپاشی ترکیبات اولیه را تامین میکند. کاتالیستها هم که در دو نوع صورت مخروطی و موازی هستند، به عنوان تسهیل کننده واکنشها بکار میروند.
این پژوهشگر جوان با اشاره به اینکه مشابه این روش توسط محققان کانادایی و هندی ابداع شده است، خاطرنشان کرد که روشهای خارجی مستلزم استفاده از فشار بسیار بالاست که هزینهها و دشواریهای طرح را به نحو چشمگیری افزایش میدهد در حالی که در روش ابداعی از فشار پایین که سهلالوصولتر و بسیار کمهزینه ترست، استفاده میشود.
وی در پایان هزینه تحقیقات این طرح را حدود 600 هزار تومان عنوان کرد و افزود که این طرح در مدت چهارده ماه با همکاری اعضای هیات علمی دانشکده پلیمر دانشگاه صنعتی امیرکبیر انجام شده است.
گفتنی است، این طرح با همکاری مجتبی شمسزاده، امیر بیگی و آرش رئوف شیبانی انجام شده است