پژوهشگران کشور موفق به تولید بهینه مخازن گاز طبیعی فشرده خودرو

جواد قاسمی، کارشناس ارشد ساخت و تولید از دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی و از مجریان این طرح در گفت‌وگو با خبرنگار «پژوهشی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) اظهار کرد: در این طرح با بررسی یک روش تولید مخازن طبیعی در انگلستان که در سه مرحله انجام می‌شد و بر اساس یکی از پایان نامه های کارشناسی ارشد دانشگاه علم و صنعت ایران، پارامترهای مؤثر در فرایند کشش عمیق را بررسی کرده و با استفاده روش بیوئید (طراحی آزمایشات) با تغییر پارامترها توانستیم روش بهینه‌ای بیابیم که یک مرحله از فرایند کشش عمیق از مخازن CNG کاهش یابد. 

جواد قاسمی، کارشناس ارشد ساخت و تولید از دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی و از مجریان این طرح در گفت‌وگو با خبرنگار «پژوهشی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) اظهار کرد: در این طرح با بررسی یک روش تولید مخازن طبیعی در انگلستان که در سه مرحله انجام می‌شد و بر اساس یکی از پایان نامه های کارشناسی ارشد دانشگاه علم و صنعت ایران، پارامترهای مؤثر در فرایند کشش عمیق را بررسی کرده و با استفاده روش بیوئید (طراحی آزمایشات) با تغییر پارامترها توانستیم روش بهینه‌ای بیابیم که یک مرحله از فرایند کشش عمیق از مخازن CNG کاهش یابد. 

وی ابراز عقیده کرد که روش‌های فعلی تولید این مخازن در کشور اقتصادی نبوده و به علت ضایعات بالا و ازدیاد تعداد مراحل کششی عمیق، قیمت تمام شده تولید بالاست و به همین دلیل قیمت سیستمهای CNG که روی خودروها نصب می‌شود، بالاست. 

قاسمی سپرو، تصریح کرد: ما با استفاده از روش المان محدود (فاینال تلمنت) محدود پارامترها را بررسی کردیم تا این روش ر بهینه کرده و یک مرحله از تولید مخازن را کاهش دهیم که خود منجر به کاهش یک دستگاه پرس، کاهش یک مرحله قالب و در نهایت کاهش هزینه قیمت تمام شده مخزن شد. 

وی خاطر نشان کرد: این یافته به صورت مقاله در اولین کنفرانس شکل دهی ایران ارائه شد و برای کنفرانس CNG نیز ارسال شده است، اما هنوز حامی‌ای برای تولید آن اعلام نیاز نکرده است. 

این کارشناس ارشد ساخت و تولید از دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی در تشریح مرحله کشش عمیق، تاکید کرد: در این مرحله ورق اولیه با استفاده از پرس‌های خاص کشش عمیق به صورت یک کاپ استوانه‌یی در می‌آید که در سه مرحله کشش، 22 درصد، 40 درصد و 75 درصد تغییر طول در فرایند ورق ایجاد می‌شود. در روش به کار رفته در این طرح توانستیم این مراحل را به دو مرحله کاهش دهیم و ‌البته در این یافته اشکالات کیفی احتمالی نظیر چروک و پارگی‌ها را هم با استفاده از روانکار (روغنی که در فرایند تولید کشش عمیق برای کاهش اصطکاک بین ورق و قالب استفاده می‌شود) کم کرده‌ایم. 

گفتنی است، این طرح با همکاری مهدی نقدیان، کارشناس ارشد طراحی و سازه و بدنه خودرو از دانشگاه علم و صنعت ایران انجام شده است.